 |
|
|
|
Robert Łabuzek
+48501700846
Masz problem z BHP
szukasz odpowiedzi ?
Szybko i gratisowo otrzymasz poradę
zadzwoń lub napisz na maila. |
|
|
Na stronie przebywa obecnie....
|
|
|
|
| |
Istnieje dość duża grupa zakładów pracy, które ze względu na swoje przeznaczenie wykonują pracę przez całą dobę. Zatrudnieni w nich pracownicy muszą więc mieć odmiennie unormowany czas pracy.
Ze specyficzną sytuacją mamy do czynienia w tych zakładach pracy, które funkcjonują w sposób ciągły, albowiem ze względu na technologię produkcji praca w tych zakładach nie może być wstrzymana. Mowa tu np. o hutach czy elektrowniach. Nieprzerwane funkcjonowanie pracodawcy może też wynikać z konieczności ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (np. praca central telefonicznych, komunikacja miejska itp.).
Przykład
Pracodawca, u którego praca odbywa się 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu, to m.in.: przedsiębiorstwa wodociągowe, oczyszczalnie ścieków, gazownie, transport kolejowy, promowy, lotniczy, niektóre zakłady opieki zdrowotnej (np. pogotowia ratunkowe, szpitale, sanatoria), niektóre placówki opiekuńczo-wychowawcze (np. domy dziecka).
Pracą w ruchu ciągłym jest praca, która ze względu na technologię produkcji nie może być wstrzymana.
Maksymalny czas pracy
Artykuł 132 § 2 Kodeksu pracy umożliwia przedłużenie czasu pracy w ruchu ciągłym do 48 godzin przeciętnie na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, trwającym nie dłużej niż 4 tygodnie. W granicach tej normy czas pracy może być przedłużony jednego dnia w niektórych tygodniach do 12 godzin. To przedłużenie nie dotyczy jednak wszystkich pracowników, np. kobiety w ciąży nawet w systemie czasu pracy w ruchu ciągłym nie mogą pracować dłużej niż 8 godzin na dobę. Wynika to z art. 132 § 5 k.p., który nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów art. 1295 k.p.
Przykład
Harmonogram pracy zatrudnionego w ruchu ciągłym:
– pierwszy tydzień: poniedziałek 6–16 (10 godzin), od wtorku do piątku 8–16, co daje łącznie 42 godziny w tygodniu;
– drugi tydzień: od poniedziałku do soboty 16–24, co daje łącznie 48 godzin w tygodniu;
̵ trzeci tydzień: od poniedziałku do niedzieli 24–7, co daje łącznie 49 godzin w tygodniu;
– czwarty tydzień: środa 8–19 (11 godzin), czwartek 8–16, piątek 8–16, sobota 8–12, co daje łącznie 31 godzin w tygodniu;
przeciętnie: 42 i pół godziny pracy na tydzień w okresie rozliczeniowym trwającym cztery tygodnie.
Kiedy czterobrygadówka?
W myśl art. 132 § 4 Kodeksu pracy, w ruchu ciągłym, jak również w innych uzasadnionych przypadkach może być stosowana także czterobrygadowa lub podobna organizacja pracy, w której czas pracy nie przekracza 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 4 miesiące. Czterobrygadowa organizacja pracy polega na tym, że pracownicy zakładu bądź jego części podzieleni są na cztery grupy (brygady).
Praca odbywa się na 3 zmiany, w ciągu doby trzy brygady pracują na kolejnych zmianach po 8 godzin każda, a czwarta korzysta z czasu wolnego. Warto zwrócić uwagę, że w ruchu ciągłym łączna liczba godzin pracy w tygodniu wynosi 168, a wynikająca z art. 132 § 4 k.p. przeciętna tygodniowa liczba godzin pracy czterech brygad – 160 godzin. Oznacza to konieczność poszukiwania nowych rozwiązań organizacyjnych w tym systemie, np. w postaci zatrudnienia dodatkowego zespołu pracowników.
W zakładzie pracy, w którym wykonywanie pracy non stop jest konieczne z punktu widzenia prawidłowego procesu produkcyjnego, system czasu pracy w ruchu ciągłym bądź czterobrygadowa czy podobna organizacja pracy mogą zostać zastosowane, lecz nie jest to obligatoryjne. Jeżeli pracodawca uznałby, iż w jego przedsiębiorstwie lepiej sprawdzi się np. system równoważnych norm czasu pracy, może stosować właśnie taki system. Gdy pracodawca podejmie taką decyzję, nie może jednocześnie zastosować przepisu art. 132 § 2 k.p.
WAŻNE! Pracy w systemie określonym w art. 132 § 2 k.p. nie można łączyć z systemem pracy w równoważnych normach, z uwagi na odmienność tych systemów i różne wymiary czasu pracy.
W przypadku zastosowania równoważnych norm na podstawie art. 1294 k.p. nie jest więc możliwe przedłużenie przeciętnej normy tygodniowej do 48 godzin – na co pozwala system organizacji pracy w ruchu ciągłym, określony w art. 132 § 2 k.p.
Pracodawca może wprowadzić czterobrygadową lub podobną organizację pracy nie tylko w ruchu ciągłym, ale także w innych okolicznościach, np. przy dozorze urządzeń czy pilnowaniu mienia („w uzasadnionych przypadkach”, jak stanowi art. 132 § 4 k.p.). Musi jednak pamiętać o właściwej dla tego systemu, krótszej niż przy zastosowaniu np. równoważnego czasu pracy albo art. 142 k.p., 8-godzinnej dobowej normie czasu pracy. W czterobrygadowej lub podobnej organizacji pracy przekroczenie 8 godzin pracy na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 4 miesiące stanowi podstawę do żądania wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.
W systemie pracy w ruchu ciągłym pracą w godzinach nadliczbowych będzie natomiast praca przekraczająca 12 godzin jednego dnia w niektórych tygodniach i 8 godzin na dobę w pozostałych dniach oraz 48 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym.
Źródło:Serwis prawno pracowniczy INFOR 30/2003
|
| |
|
OKRESOWY Dla SŁUŻBY BHP, SZKOLENIE SIP
|
|
|
|
|
|
POZWOLENIA ZINTEGROWANE-HANDEL CO2
|
|
|
|
|
| |
Komentarze