 |
|
|
|
Robert Łabuzek
+48501700846
Masz problem z BHP
szukasz odpowiedzi ?
Szybko i gratisowo otrzymasz poradę
zadzwoń lub napisz na maila. |
|
|
Na stronie przebywa obecnie....
|
|
|
|
| |
Nowe zasady waloryzacji świadczeń.
Ustawą z 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 56, poz. 498) zmieniono zasady waloryzacji emerytur i rent. Nowe zasady waloryzacji zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2004 r. Według zmienionego rozdziału 2 działu VII ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 88–94) emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od 1 marca.
Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. Wskaźnik waloryzacji ma wynosić nie mniej niż średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym, powiększony co najmniej o 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. Jednakże w sytuacji gdyby doszło do wzrostu inflacji i wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w czerwcu danego roku w stosunku do grudnia poprzedniego roku wynosiłby co najmniej 105%, to świadczenia mają być dodatkowo waloryzowane od 1 września.
Wskazać tutaj należy, iż prawdopodobne jest, że nowe zasady waloryzacji świadczeń emerytalnych i rentowych będą obowiązywać tylko przez jeden rok – 2004. Biorąc pod uwagę założenia zawarte w rządowym Programie Uporządkowania i Ograniczenia Wydatków Publicznych – zwanym potocznie „Planem Hausnera”, nieuniknione wydaje się dokonanie dalszych zmian w sposobie waloryzacji świadczeń, szczególnie w roku 2005. Według założeń zawartych w „Planie Hausnera” ma nastąpić odejście od automatycznej corocznej waloryzacji świadczeń. Będzie ona przeprowadzana dopiero wtedy, gdy skumulowana inflacja przekroczy wskaźnik między 5 a 10%, czyli de facto jest to odejście od mieszanej cenowo-płacowej waloryzacji na rzecz waloryzacji cenowej. Jednocześnie parlament na wniosek rządu uchwalając ustawę budżetową mógłby dokonać większej waloryzacji świadczeń, niż wynika to z samej inflacji, gdy pozwalałyby na to możliwości budżetowe. Rząd argumentuje takie rozwiązanie tym, że jeżeli inflacja jest niska, a więc możemy mieć do czynienia z sytuacją, gdy koszt przekazania pieniędzy na podwyższenie świadczeń będzie wyższy niż wartość samej podwyżki. Koszty te wynikają z konieczności naliczenia od nowa wszystkich świadczeń i wydania nowych decyzji o wysokości świadczenia. Jeśli chodzi o tę ostatnią propozycję, to nic jeszcze nie jest przesądzone. Jednak zasady waloryzacji w 2004 r. pozostaną nie zmienione.
Sposobu waloryzacji świadczeń dotyczą również zmiany dokonane ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, a także w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Zmiany dokonane w obydwu tych ustawach są identyczne i dotyczą sytuacji, gdy w okresie między zwolnieniem ze służby żołnierza zawodowego (funkcjonariusza) a ustaleniem prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej przypadały waloryzacje emerytur i rent inwalidzkich.
Nadzór nad ubezpieczeniami zdrowotnymi po nowemu
Od 1 stycznia 2004 r. ma nastąpić zmiana w zakresie organu sprawującego nadzór nad ubezpieczeniami zdrowotnymi. Zgodnie z brzmieniem art. 1 pkt 4 lit. j ustawy z 20 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 88, poz. 961 ze zm.) kompetencje nadzoru nad ubezpieczeniami zdrowotnymi ma przejąć Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, który był dotychczas tylko i wyłącznie organem nadzoru nad ubezpieczeniami wykonywanymi na podstawie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Ma on przejąć w tym zakresie kompetencje Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych.
Świadczenia rodzinne
Najprawdopodobniej od 1 maja 2004 r. zacznie obowiązywać ustawa o świadczeniach rodzinnych. Zastąpić ma ona obowiązującą ustawę o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych z 1 grudnia 1994 r. (Dz.U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) oraz uchyla ustawę o Funduszu Alimentacyjnym z 18 lipca 1974 r. (Dz.U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200 ze zm.). Wprowadza także zmiany w wielu innych ustawach.
Prace nad tą ustawą nie zostały jeszcze zakończone, trwa dyskusja nad jej ostatecznym kształtem w ramach dwóch komisji sejmowych – Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Ustawodawczej. Jest to projekt rządowy. Wejście w życie tej ustawy z dniem 1 maja 2004 r. jest niemal przesądzone.
Według omawianego projektu do grupy świadczeń rodzinnych mają należeć:
• zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego,
• świadczenia opiekuńcze, czyli zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne.
W odniesieniu do zasiłku rodzinnego to celem tego świadczenia jest częściowe pokrycie wydatków ponoszonych na utrzymanie dziecka. Prawo do zasiłku i do dodatków do tego zasiłku ma przysługiwać rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka, opiekunowi faktycznemu dziecka, osobie uczącej się – jeśli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty 504 zł. W przypadku gdyby członkiem rodziny było niepełnosprawne dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności, zasiłek rodzinny będzie przysługiwał, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty 583 zł.
Osoby legitymujące się dochodami na średnim lub wyższym poziomie nie będą uprawnione do korzystania z zasiłku. Ogólnie rzecz ujmując, zostanie ograniczony krąg osób uprawnionych do tego rodzaju świadczeń przez zaostrzenie kryteriów, jakie muszą zostać spełnione.
Zasiłek rodzinny ma przysługiwać do ukończenia przez dziecko 18 roku życia lub do ukończenia nauki w szkole, jednak nie dłużej niż do ukończenia 21 roku życia albo do ukończenia 24 roku życia, jeżeli kontynuuje naukę w szkole lub szkole wyższej i legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Wysokość zasiłku rodzinnego została uzależniona od wieku dziecka, na rzecz którego przysługuje. Ma być to: 44 zł – do ukończenia przez dziecko 5 roku życia; 56 zł – na dziecko powyżej 5 roku życia do ukończenia 18 roku życia; 65 zł – na dziecko powyżej 18 roku życia do ukończenia 24 roku życia.
Zasiłek rodzinny nie przysługuje w sytuacji, gdy dziecko przebywa w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, w rodzinie zastępczej lub gdy pozostaje w związku małżeńskim.
W przypadku wystąpienia określonych w ustawie okoliczności matce lub ojcu albo opiekunowi dziecka przysługują dodatki do zasiłku rodzinnego. Dodatki są jednorazowe bądź comiesięczne.
Dodatkami tymi są:
• dodatek z tytułu urodzenia dziecka (jednorazowy w wysokości 500 zł),
• dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego (miesięcznie w wysokości 400 zł, przez okres od 24 do 72 miesięcy),
• dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania (miesięcznie w wysokości 400 zł),
• dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka, przysługuje on również osobie uczącej się (miesięcznie w wysokości 170 zł na dziecko, nie więcej jednak niż 510 zł miesięcznie dla rodziny),
• dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka (miesięcznie w wysokości od 50 zł do 70 zł),
• dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego (przysługuje jeden raz w roku we wrześniu w wysokości 90 zł),
• dodatek z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania (przysługuje przez 10 miesięcy w roku w okresie pobierania nauki, od września do czerwca roku następnego, w wysokości 80 zł miesięcznie na dziecko).
W dalszej części ustawy uregulowane są świadczenia pielęgnacyjne, czyli zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym.
Jeśli chodzi o zasiłek pielęgnacyjny, to według omawianych przepisów ma być przyznawany w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek ten przysługuje: niepełnosprawnemu dziecku, osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 lat, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz osobie, która ukończyła 75 rok życia. Wysokość zasiłku pielęgnacyjnego to 142 zł miesięcznie.
Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. Świadczenie to przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 583 zł. Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego wynosi 420 zł miesięcznie.
Renta socjalna z ZUS
Już obowiązująca (od 1 października 2003 r.) ustawa z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. Nr 135, poz. 1268) przenosi rentę socjalną z systemu pomocy społecznej do systemu ubezpieczeń społecznych. Choć ustawa już obowiązuje, to faktyczne skutki wprowadzenia tych zmian będą odczuwalne dopiero w 2004 r. Rentę socjalną obecnie będzie wypłacał Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zamiast ośrodków pomocy społecznej.
Nowa ustawa o pomocy społecznej
Projekt ustawy o pomocy społecznej zawiera zarówno nowe, jak również dotychczas funkcjonujące rozwiązania, które nie wymagają zmian. Projekt jest ściśle związany ze zmianami w ustawach: o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, o zatrudnieniu socjalnym, o systemie oświaty i z nową ustawą o rencie socjalnej. Ponadto dostosowuje rozwiązania w obszarze świadczeń z systemu pomocy społecznej w związku z przygotowanym projektem ustawy o świadczeniach rodzinnych, o którym była mowa wyżej. Jest to projekt rządowy, obecnie jest skierowany do Sejmu.
W uzasadnieniu do tego projektu czytamy, iż od dnia wejścia w życie poprzedniej ustawy o pomocy społecznej, tj. od 17 stycznia 1991 r., dokonanych było kilkanaście nowelizacji, które spowodowały, że ustawa stała się niespójna i nieczytelna. Kolejna nowelizacja mogłaby ten stan znacznie pogłębić, dlatego, mimo utrzymania wielu zapisów w dotychczasowym brzmieniu, została podjęta decyzja o przygotowaniu nowego tekstu ustawy.
Główne kierunki zmian dotyczą przede wszystkim wprowadzenia nowego kryterium uprawniającego do pieniężnych świadczeń z pomocy społecznej, ustalonego na podstawie progu interwencji socjalnej (PIS), wyliczonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych (IPiSS) dla różnych typów gospodarstw domowych. Za najbardziej typową rodzinę korzystającą ze świadczeń pomocy społecznej przyjęto rodzinę czteroosobową.
Jeśli chodzi o dalsze zmiany, to ujednolicono próg dochodowy dla żyjących w gospodarstwach wieloosobowych osób ubiegających się o świadczenia finansowe z pomocy społecznej do kwoty 316 zł na osobę, tak jak wynosi próg interwencji socjalnej dla gospodarstwa czteroosobowego. Przyjęcie takiego modelu możliwe jest jednak tylko i wyłącznie pod warunkiem powstania systemu świadczeń rodzinnych, gdyż tak niski próg dochodowy bez wsparcia dochodowego z innych systemów praktycznie usytuowałby egzystencję osób funkcjonujących w gospodarstwach dwu- i więcej osobowych starających się o świadczenia finansowe z pomocy społecznej na granicy przeżycia.
Projekt zakłada utrzymanie obecnego kryterium dla gospodarstw jednoosobowych, gdyż wprowadzenie zmian do kryteriów uprawniających do świadczeń pomocy społecznej, opierając się wprost na wyliczeniach Instytutu Pracy i Spraw Społecznych skutkowałoby narażeniem samotnych osób o niskich dochodach ograniczaniem dostępu do świadczeń pomocy społecznej i zwiększaniem ryzyka wykluczenia społecznego. Przyjęcie założenia o wprowadzeniu uśrednionego progu dochodowego na osobę w rodzinie powoduje zarazem konieczność zachowania obecnego, podwyższonego w stosunku do uśrednionego, progu interwencji dla osób samotnie gospodarujących, który wynosi 461 zł.
Jeśli chodzi o osoby i rodziny utrzymujące się z gospodarstwa rolnego, to kwotę dochodu z jednego ha przeliczeniowego przyjęto na nieco niższym poziomie niż dotychczas i obecnie wynosi 194 zł z ha przeliczeniowego (obecnie 210 zł). Nie oznacza to jednak poszerzenia kręgu uprawnionych, gdyż luka dochodowa obliczona została dla całej populacji z uwzględnieniem osób i rodzin utrzymujących się z gospodarstw rolnych.
W ustawie odchodzi się od waloryzacji kryterium dochodowego i świadczeń pomocy społecznej, natomiast wprowadza się weryfikację przeprowadzaną co 3 lata, na podstawie analizy koszyka dóbr i usług konsumpcyjnych, zaspokajającego niezbędne potrzeby życiowe, określonego metodą ekspercką, z uwzględnieniem badań progu interwencji socjalnej wykonywanych przez Instytut Pracy i Spraw Społecznych.
Ustawa zawiera nowy uproszczony katalog świadczeń pieniężnych:
• zasiłek stały dla osób całkowicie niezdolnych do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, który stanowi uzupełnienie dochodu tych osób do kryterium ustawowego. Jest to świadczenie zróżnicowane pod względem wysokości, zależnie od dochodu tych osób oraz dochodu na osobę w rodzinie. W przypadku osób samotnych zasiłek stanowi różnicę między posiadanym dochodem a kryterium 461 zł, przy czym jego wartość nie może być wyższa niż 418 zł i niższa niż 30 zł. W przypadku osób żyjących w rodzinach jest to różnica między dochodem na osobę w rodzinie a kryterium 316 zł, przy czym jego najniższa wartość jest taka sama jak w przypadku osób samotnych. Świadczenie to jest zadaniem zleconym gminie finansowanym z budżetu państwa;
• zasiłek okresowy jest adresowany do osób i rodzin bez dochodów lub o dochodach niższych niż ustawowe kryterium oraz zasobach pieniężnych nie wystarczających na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych. W pierwszej kolejności przysługuje on ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego. Świadczenie to stanowi różnicę między przyjętym kryterium a posiadanym dochodem, uprawniającym do świadczeń z pomocy społecznej, przy czym ustalona została minimalna gwarantowana wysokość tego świadczenia, docelowo na poziomie:
– dla osób samotnych w wysokości nie niższej niż 50% kwoty różnicy między poziomem progu interwencji socjalnej a posiadanym dochodem,
– dla rodziny w wysokości nie niższej niż 50% różnicy między poziomem progu interwencji socjalnej a posiadanym dochodem.
Rozwiązanie to będzie mogło wejść w życie dopiero w 2008 r. ze względu na ograniczone możliwości finansowe budżetu. W 2004 r. gwarantowane kwoty będą stanowiły 20% dla osób samotnych i 15% dla rodziny, w 2005 r. odpowiednio 30% i 20%, w 2006 r. 35% i 25%. Okres, na jaki będzie przyznane to świadczenie oraz podwyższenie jego minimalnej wysokości, zależeć będzie od decyzji gminy. Zasiłek ten będzie zadaniem własnym gminy, dotowanym z budżetu państwa przez 3 lata – 2004–2006 r. Gmina może w drodze uchwały podwyższyć również kryterium dochodowe uprawniające do pomocy pieniężnej.
W przypadku osób w wieku produkcyjnym, które zdolne są do wykonywania pracy, udzielenie świadczenia z pomocy społecznej będzie uzależnione od zawarcia z tą osobą kontraktu socjalnego. Kontrakt będzie określał prawa i obowiązki stron, prowadzące do wychodzenia danej osoby/rodziny z kręgu świadczeniobiorców pomocy społecznej. Kontrakty będą zawierane również z osobami, które powinny podjąć inne działania niezbędne do poprawy ich sytuacji życiowej.
Pozostaje dotychczas funkcjonujący zasiłek celowy i specjalny celowy jako świadczenia o charakterze jednorazowym dla osób i rodzin, mający na celu zaspokojenie konkretnej potrzeby bytowej. Kryterium uprawniające do zasiłku celowego jest takie samo jak w przypadku zasiłku stałego i okresowego. Zasiłek ten jest zadaniem własnym gminy.
Ustawa wprowadza nowe zasady ponoszenia opłat z tytułu pobytu w domu pomocy społecznej. Uwzględniają one sytuację materialną osób i rodzin, ale nie zwalniają z odpowiedzialności za swoich niepełnosprawnych członków rodziny. Przy ustalaniu wysokości opłaty wzięto pod uwagę sytuację materialną rodziny w taki sposób, aby obciążona opłatą nie znalazła się w trudnej sytuacji finansowej, wymagającej wsparcia pieniężnego z pomocy społecznej.
Zaproponowane zostały dodatkowo regulacje prawne, dotyczące prywatnych placówek pełniących funkcje opiekuńcze w stosunku do osób starych, przewlekle chorych w zakresie konieczności rejestracji i standardów świadczonych usług. Osoby stare, chore, niepełnosprawne nie zawsze są w stanie dokonać obiektywnej oceny warunków oferowanych przez prywatne placówki, a rodziny, które decydują się na umieszczanie swoich bliskich w takich placówkach, niejednokrotnie mieszkają w znacznej odległości i nie mają regularnego kontaktu z umieszczoną w prywatnej placówce osobą, pozwalającego na ocenę sytuacji.
Nowe rozwiązania w zakresie usług całodobowych mają wyzwolić w gminach inicjatywę rozwijania usług środowiskowych dla swoich mieszkańców, z których świadczenia gminy dotychczas często rezygnowały, przenosząc obciążenie na powiaty prowadzące domy pomocy społecznej.
W zakresie opieki nad dzieckiem i rodziną wzmocniono przepisy dotyczące rozwoju systemu profilaktyki w opiece nad dzieckiem i rodziną, w szczególności przez organizowanie i prowadzenie gminnych placówek wsparcia dziennego dla dzieci z rodzin, które wykazują bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych.
Wprowadzono nowe formy rodzinnej opieki zastępczej:
• wielodzietne rodziny zastępcze, w których wychowywać się będzie nie mniej niż troje dzieci, nie więcej jednak niż sześcioro. Powstanie takich rodzin jest szczególnie potrzebne do umieszczania licznych rodzeństw,
• specjalistyczne rodziny zastępcze – rodziny, które będą specjalizować się w wychowywaniu dzieci o specyficznych potrzebach rozwojowych, zdrowotnych, wychowawczych. W rodzinach tych umieszczone będzie nie więcej niż troje dzieci. Kandydaci do prowadzenia specjalistycznych rodzin zastępczych muszą być przygotowani do opieki z odpowiednim ukierunkowaniem na specyficzne potrzeby dzieci.
W specjalistycznych rodzinach zastępczych będą mogły być umieszczone dzieci oczekujące na przysposobienie, niepełnosprawne, zagrożone uzależnieniami i innymi przejawami demoralizacji.
Osoby podejmujące się roli wielodzietnej rodziny zastępczej i specjalistycznej rodziny zastępczej będą otrzymywać poza pomocą pieniężną dla dzieci, wynagrodzenie na zasadach podobnych jak pogotowie rodzinne.
Wprowadzono również zasadę odpowiedzialności finansowej powiatu za dzieci pozbawione opieki rodzicielskiej.
Wprowadzono regulacje dotyczące zagadnienia integracji uchodźców. Zadanie integracji uchodźców jest zadaniem realizowanym przez służby pomocy społecznej stosunkowo od niedawna. Mimo niezbyt licznej jeszcze grupy cudzoziemców otrzymujących status uchodźcy w Polsce (ok. 300 osób rocznie w ostatnich latach), zjawisko to będzie przyjmować tendencję wzrostową. Z chwilą przystąpienia do UE Polska – podobnie jak inne kraje UE – stanie wobec problemu rosnącej liczby uchodźców. Na podstawie analizy dotychczasowych rozwiązań zaproponowano uregulowanie kwestii integracji uchodźców w odrębnym rozdziale, określając czas trwania procesu integracji, uprawnień, zakresu oraz wysokości pomocy, zasad współdziałania różnych podmiotów ze względu na interdyscyplinarny charakter zadania (szkolenie, praca, nauka języka, adaptacja w środowisku).
Dokonano zmian w zakresie sposobu finansowania wydatków na pomoc społeczną.
Z budżetu państwa zadania administracji rządowej będą finansowane:
• zasiłki stałe,
• świadczenia dla uchodźców,
• zasiłki celowe z tytułu klęski żywiołowej,
• specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi,
• środowiskowe domy samopomocy.
W okresie przejściowym przez 3 lata dotowane będzie zadanie własne – zasiłek okresowy. Ponadto jeszcze przez okres jednego roku przewiduje się zachowanie dotowania placówek opiekuńczo-wychowawczych, aby samorząd powiatowy odpowiedzialny za to zadanie mógł ustalić, gdzie przebywają dzieci z danego powiatu, w celu dokonywania rozliczeń kosztów pobytu.
Utrzymana zostanie dotacja z budżetu państwa na mieszkańców domów pomocy społecznej, którzy zostali do tych placówek przyjęci lub mają już decyzję o skierowaniu do konkretnego domu pomocy społecznej. Dotacja ta będzie etapowo wygaszana, a odzyskane środki będą kierowane do gmin, które przejmą partycypację w odpłatności za pobyt w domach pomocy społecznej.
Dotowane będą również na dotychczasowych zasadach przez okres 3 lat ośrodki pomocy społecznej.
Indywidualne konta emerytalne
Najprawdopodobniej od 1 kwietnia 2004 r. zacznie obowiązywać ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych, o projekcie której pisaliśmy szczegółowo w Serwisie PP nr 39/2003 r. Obecnie trwają prace nad tym projektem w sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Ustawa ma za zadanie stworzyć szansę na zwiększenie oszczędności emerytalnych Polaków, wprowadzając tzw. zachęty podatkowe. Oszczędzane na indywidualnych kontach emerytalnych środki będą zwolnione od podatku dochodowego od dochodów kapitałowych. Jednak osoby, które będą gromadzić oszczędności na więcej niż jednym Indywidualnym Koncie Emerytalnym, zapłacą wyższy, bo 75-procentowy ryczałtowy podatek od dochodów kapitałowych.
Oszczędzający będą mogli gromadzić oszczędności emerytalne wyłącznie na jednym Indywidualnym Koncie Emerytalnym. Osoby, które będą posiadać więcej niż jedno takie konto, zapłacą 75-procentowy ryczałtowy podatek od dochodów kapitałowych, podczas gdy normalnie wynosi on obecnie 20%.
Równocześnie przepisy będą nakładać na instytucje finansowe obowiązek przesyłania szczegółowych informacji o indywidualnych kontach emerytalnych do urzędów skarbowych.
Pracownicze programy emerytalne
Podobnie wygląda sytuacja, jeśli chodzi o projekt ustawy o pracowniczych programach emerytalnych. Według rządowych planów ma ona wejść w życie także 1 kwietnia 2004 r. Obecnie projekt ustawy został przez Sejm po pierwszym czytaniu skierowany do prac w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Jeśli chodzi o główne założenia ustawy, to przewiduje ona możliwość transferu środków gromadzonych w pracowniczych programach emerytalnych po ustaniu zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy.
Przewidziana została także możliwość zawieszenia prowadzenia Pracowniczego Programu Emerytalnego w sytuacjach wyjątkowych, grożących utratą stabilności finansowej pracodawcy. Dopuszczona także możliwość likwidacji programu za zgodną wolą obu stron – pracodawcy i reprezentacji pracowników.
„Plan Hausnera” a system zabezpieczenia społecznego
Część z założeń wyżej już przytaczanego rządowego Programu Uporządkowania i Ograniczenia Wydatków Publicznych – zwanego potocznie „Planem Hausnera” odnosi się w sposób bezpośredni bądź pośredni do systemu szeroko pojmowanego zabezpieczenia społecznego.
Wśród takich założeń należy wskazać:
• odsztywnienie wydatków budżetowych, w tym odejście od indeksacji, czyli powiązania jednych wydatków z innymi wielkościami ekonomicznymi
• odejście od automatycznej waloryzacji;
• ograniczenie zakresu i skali transferów socjalnych (przekazywania środków z budżetu w sposób bezpośredni na pomoc społeczną oraz weryfikacja przyznanych świadczeń rentowych itp.);
• ujawnienie ukrytych należności m.in. w służbie zdrowia oraz restrukturyzacja tych długów.
Rząd ma w zamierzeniach dość rewolucyjne zmiany w systemie ubezpieczenia społecznego rolników. Spowodowane jest to fatalną sytuacją finansową Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), które ze składek pobieranych od rolników finansuje niespełna 30% wydatków. Pozostała kwota jest dopłacana z budżetu państwa. Według rządowych zamierzeń należy przede wszystkim sprecyzować przedmiotowo, komu tego rodzaju ubezpieczenie powinno się należeć. Ponadto składka ma zostać zróżnicowana, a co za tym idzie, także wysokość świadczenia będzie zróżnicowana. Składka ma być uzależniona od poziomu dochodów i poziomu majętności rolnika. Naturalną konsekwencją takiego rozwiązania będzie odejście od dotowania świadczenia na rzecz dotowania składki. Dojdzie tutaj niejako do „urynkowienia” systemu rolniczego ubezpieczenia społecznego. Ponadto takie rozwiązanie w dłuższej perspektywie ma przyczynić się do stymulowania przekształceń strukturalnych w rolnictwie.
Źródło: Serwis Prawno Pracowniczy Infor
|
| |
|
OKRESOWY Dla SŁUŻBY BHP, SZKOLENIE SIP
|
|
|
|
|
|
POZWOLENIA ZINTEGROWANE-HANDEL CO2
|
|
|
|
|
| |
Komentarze