Pracodawca zawarł dwukrotnie z asystentką głównej księgowej umowę terminową. Ostatnia rozwiąże się 15 listopada br. Szef nie może zaproponować asystentce stałego zatrudnienia, ale jednocześnie nie chce kończyć z nią współpracy. Uznał, że zatrudni ją na miejsce osoby z księgowości, która od 1 września przebywa na 6-miesięcznym zwolnieniu lekarskim. Planuje zawrzeć z asystentką umowę na zastępstwo na podstawie art. 25 k.p. Będzie to już trzecia umowa ale, na czas określony.

Żadna umowa na zastępstwo nie przekształci się w umowę bezterminową bez względu na ilość zawieranych takich umów. Nie ma znaczenia to, że pracodawca zawarł już z pracownikiem dwie umowy na czas określony.

Pracodawcy opłaca się zatrudnić pracownika na umowę na zastępstwo, ponieważ zatrzyma sprawdzoną osobę i uzupełni braki kadrowe bez tworzenia nowego etatu.

Jeszcze inny wyjątek dotyczy umów zawieranych przed 1 maja 2004 r. Po tym terminie (przystąpienie Polski do UE) zaczął bowiem ponownie obowiązywać art. 25¹k.p. Zakaz wielokrotnego zawierania umów terminowych dotyczy tylko pracodawców, którzy zawarli je po tym dniu.

PRZYKŁAD 5

Pierwszą umowę na czas określony pani Joanna zawarła 12 kwietnia 2004 r. Kolejną terminową pracodawca podpisał z nią 1 stycznia 2005 r. Trwała ona do 31 grudnia 2005 r. Trzecią umowę na czas określony miała od 1 stycznia 2006 r. Nie będzie to jednak umowa bezterminowa, bo pierwszą umową zawartą na czas określony, która podlega rygorom art. 25¹ k.p., jest ta zawarta od 1 stycznia 2005 r. Poprzednią podpisano jeszcze przed przystąpieniem Polski do UE.

Nie zawsze wypowiesz

Umowa na czas określony rozwiązuje się z upływem okresu, na jaki została zawarta. Jeżeli chodzi natomiast o wypowiedzenie tej umowy, jest to możliwe za 2-tygodniowym okresem, pod warunkiem że: > umowę zawarto na okres dłuższy niż 6 miesięcy, > strony umowy przewidziały możliwość jej wcześniejszego wypowiedzenia.

Uwaga! Kodeks pracy przewiduje wyjątkowe sytuacje, gdy umowę na czas określony można wypowiedzieć, choć nie są spełnione te przesłanki. Będzie tak przy ogłoszeniu upadłości lub likwidacji pracodawcy albo gdy przyczyny wypowiedzenia takiej umowy leżą po stronie pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników.

Wypowiadając umowę na czas określony, należy też pamiętać o tym, że okres wypowiedzenia upłynie w sobotę - art. 30 § 2¹ k.p.

PRZYKŁAD 6

Umowa o pracę na czas określony przewidywała możliwość jej rozwiązania za 2-tygodniowym wypowiedzeniem i pracownik złożył je 10 lipca 2006 r. Wydawać by się mogło, że okres wypowiedzenia upłynął mu 24 lipca w poniedziałek, tymczasem stało się to dopiero w sobotę 29 lipca. W tym dniu zakończy się stosunek pracy.

Sobota i ostatni dzień miesiąca to terminy stałe, określone ustawowo. Nie ma zatem znaczenia to, że w firmie pracownika sobota jest dniem wolnym od pracy. Umowa o pracę rozwiązałaby się nawet wtedy, gdyby ostatni dzień miesiąca przypadał w święto lub w niedzielę.

DO CZASU, GDY WYKONA ZADANIE

Innym rodzajem kontraktu terminowego - określonego w kodeksie pracy - jest umowa na czas wykonania określonej pracy. Różni się ona od tej zawartej na czas określony głównie tym, że strony nie mogą z góry określić ścisłego terminu obowiązywania takiej umowy. Kiedy zatem się ona zakończy? Z chwilą zrealizowania konkretnego zadania, na potrzeby którego umowę zawarto. Jeśli chodzi natomiast o możliwość wcześniejszego wypowiedzenia tej umowy, jest to dopuszczalne tylko w razie: > ogłoszenia upadłości bądź likwidacji firmy, > redukcji etatów z przyczyn niedotyczących pracownika u pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 pracowników.

Wtedy umowę na czas wykonywania określonej pracy można rozwiązać za 2-tygodniowym wypowiedzeniem.

DLA CZASOWNIKA NIE DŁUŻEJ NIŻ ROK

Umowę terminową zawiera się również przy pracy tymczasowej. Wynika to z ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych ( DzU nr 166, poz. 1608 ze zm.). Obowiązki ze stosunku pracy są tu rozłożone na trzy podmioty: > pracownika tymczasowego, > agencję pracy tymczasowej, > pracodawcę-użytkownika.

Pracownik tymczasowy nie nawiązuje stosunku pracy z pracodawcą, u którego ma pracować. Umowę o pracę zawiera z agencją pracy tymczasowej. Ona natomiast podpisuje umowę cywilnoprawną z pracodawcą-użytkownikiem, na mocy której wypożycza tzw. czasownika do pracy. Także wynagrodzenie wypłaca agencja. Pracodawca-użytkownik ponosi jedynie koszty świadczonych przez nią usług.

Pracownicy tymczasowi są zatrudniani tylko na czas określony lub na okres wykonania określonej pracy. Wyjątkowo można podpisywać z nimi umowy cywilnoprawne, o ile jest to umowa właściwa ze względu na sposób wykonywania pracy u pracodawcy-użytkownika.

Umowa o pracę zawarta z pracownikiem tymczasowym na czas określony rozwiązuje się z upływem ustalonego okresu, na jaki została zawarta. Strony mogą przewidzieć jej wcześniejsze rozwiązanie za 3-dniowym wypowiedzeniem, gdy umowa o pracę została zawarta na nie dłużej niż 2 tygodnie, lub za jednotygodniowym wypowiedzeniem przy umowie dłuższej niż 2 tygodnie.