Na podstawie Kodeksu pracy i rozporządzenia w sprawie służby bhp, zostały rozróżnione dwie formy pełnienia funkcji w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy – pierwsza to w formie służby bhp, a druga poprzez powierzenie wykonywania zadań służby bhp.

Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bhp poprzez zatrudnienie odpowiedniej liczby pracowników (w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy), i tak:

● pracodawca zatrudniający od 100 do 600 pracowników tworzy wieloosobową lub jednoosobową komórkę albo zatrudnia w tej komórce pracownika służby bhp w niepełnym wymiarze czasu pracy;

● pracodawca zatrudniający ponad 600 pracowników zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej 1 pracownika służby bhp na każdych 600 pracowników.

Pracownikami służby bhp mogą być osoby legitymujące się ukończonym wyższym lub średnim wykształceniem w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (technik bezpieczeństwa i higieny pracy, wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy).

Pracodawca zatrudniający do 100 pracowników może:

.

● pracodawca zatrudniający od 100 do 600 pracowników tworzy wieloosobową lub jednoosobową komórkę albo zatrudnia w tej komórce pracownika służby bhp w niepełnym wymiarze czasu pracy;

● pracodawca zatrudniający ponad 600 pracowników zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej 1 pracownika służby bhp na każdych 600 pracowników.

Pracownikami służby bhp mogą być osoby legitymujące się ukończonym wyższym lub średnim wykształceniem w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (technik bezpieczeństwa i higieny pracy, wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy).

Pracodawca zatrudniający do 100 pracowników może:

● pomimo braku prawnego obowiązku, utworzyć komórkę bhp i zatrudnić w tej komórce pracownika służby bhp np. w niepełnym wymiarze czasu pracy;

● powierzyć wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy, spełniającemu wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia (technik bezpieczeństwa i higieny pracy, wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy);

Konsekwencją powierzenia wykonywania zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy jest zwykle odrębność podległości służbowej z dotychczas zawartego stosunku pracy i przyjęcia dodatkowych obowiązków związanych z wykonywaniem zadań służby bhp.

● w przypadku braku kompetentnych pracowników powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjaliście spoza zakładu pracy.

Specjalistą tym może być w szczególności: osoba fizyczna, osoba prowadząca działalność na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej, osoba będąca pracownikiem jednostki organizacyjnej świadczącej usługi w zakresie wykonywania zadań służby bhp – legitymująca się wyższym wykształceniem o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studiami podyplomowymi w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej jednorocznym stażem pracy w służbie bhp.

Powierzenie wykonywania zadań służby bhp osobie lub firmie wyspecjalizowanej w świadczeniu takich usług powinno nastąpić w formie umowy cywilnoprawnej. W umowie należy zadbać o:

● zamieszczenie imiennego wskazania osoby mającej wykonywać zadania służby bhp oraz

● osoby zastępującej osobę wskazaną do wykonywania zadań służby bhp w okresach niemożności wykonywania przez nią zadań, a także

● klauzul uprawniających zleceniodawcę do sprawdzenia, czy osoby wskazane przez firmę wyspecjalizowaną spełniają wymagania kwalifikacyjne i legitymują się wymaganym aktualnym szkoleniem okresowym, oraz żądania dokonania zmiany skierowanej do wykonywania zadań służby bhp.

Zadania służby bhp może wykonywać pracodawca (samodzielnie), jeżeli legitymuje się ukończonym szkoleniem niezbędnym do wykonywania zadań służby bhp i zatrudnia do 10 pracowników albo zatrudnia do 20 pracowników i jego przedsiębiorstwo zostało zakwalifikowane do grupy działalności, dla której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.