Ochrona środowiska, odpady 25.01.2003 [1]

Autor : nokaut Dodano: 26-01-2003 - 08:21
Ochrona Środowiska [2]
Nowe prawo dla przedsiębiorców
Ochrona środowiska, odpady
OCHRONA ŚRODOWISKA


Paragraf 5 ust. 3, par. 8, par. 10, par. 12 i par. 39-44 rozporządzenia ministra środowiska z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie wprowadzenia do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz. U. z 2001 r. nr 87, poz. 957), pozostałe przepisy rozporządzenia weszły w życie 8 września 2001 r. Tutaj zapoznasz się z Rozporządzeniem [3]
Streszczenie:
Od 1 stycznia 2003 r. rygory spalania paliw przewidziane w rozporządzeniu stosuje się również do turbin gazowych, dla których pozwolenie na budowę wydano po dniu 30 czerwca 2002 r. Dotyczy to emisji takich substancji, jak dwutlenek siarki, tlenek węgla, tlenek azotu itp.

Ponadto dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach, z których gazy odlotowe odprowadzane są wspólnym emitorem i dla których decyzję o pozwoleniu na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających określona w załączniku nr 1 do tego rozporządzenia, odpowiadająca łącznej mocy cieplnej tych źródeł. Natomiast dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach istniejących o mocy cieplnej nie mniejszej niż 50 megawatów termicznych (MWt), dla których decyzję o pozwoleniu na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., oraz czas ich obowiązywania oblicza się w oparciu o załącznik nr 3 do tego rozporządzenia.

Te regulacje dotyczą również – w wielkości odpowiadającej mocy cieplnej źródła po rozbudowie, z wyłączeniem źródeł wielopaliwowych, w których spalane są w tym samym czasie dwa lub więcej paliwa – dopuszczalnej ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródle, powstałym w wyniku zwiększenia jego mocy cieplnej o co najmniej 50 MWt, dla którego decyzję o pozwoleniu na rozbudowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r. Stanowi o tym par. 12 rozporządzenia.

Również dopuszczalna ilość dwutlenku siarki ze spalania paliw stałych w źródłach o mocy cieplnej nie mniejszej niż 400 MW, dla których decyzję o pozwoleniu na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r. i które pracują przez okres nie dłuższy niż 2,2 tys. godzin w roku kalendarzowym (średnia krocząca z 5 lat), wynosi 800 miligramów dwutlenku siarki w metrze sześciennym suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych – w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa, przy zawartości 6 proc. tlenu w gazach odlotowych.

Od 1 stycznia 2003 r. pomiary stężeń azbestu w gazach odlotowych prowadzi się okresowo, co najmniej raz na 6 miesięcy. W przypadku gdy wyniki kolejnych 10 pomiarów nie różnią się między sobą o więcej niż 5 proc., to pomiary stężeń azbestu w gazach odlotowych mogą być prowadzone raz na rok.
Od 1 stycznia 2003 r. zaczynają również obowiązywać przepisy dotyczące procesów produkcji dwutlenku tytanu w przypadku stosowania do rafinacji dwutlenku tytanu reakcji sulfonowania lub chlorowania. Określają one dopuszczalne ilości pyłów, które mogą być wprowadzane do powietrza.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie zakresu informacji oraz wzorów formularzy służących do sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych (Dz.U. nr 152, poz. 1737). Tutaj zapoznasz się z Rozporządzeniem [4]
Streszczenie:
W tym rozporządzeniu określono: zakres informacji dotyczących składu i właściwości komunalnych osadów ściekowych, a także

wzory formularzy do sporządzania i przekazywania zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów, a także o komunalnych osadach ściekowych.

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie zasad sporządzania raportu wojewódzkiego (Dz.U. nr 152, poz. 1739). Tutaj zapoznasz się z Rozporządzeniem [5]
Streszczenie:

Zgodnie z przepisami o odpadach posiadacz odpadów, który prowadzi ewidencję odpadów, musi sporządzić na formularzu zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów. Analogiczne sprawozdania sporządza też wytwórca komunalnych osadów ściekowych. Termin składania sprawozdań za 2002 r. upływa 31 marca 2003 r. Na podstawie danych zebranych od posiadaczy odpadów i wytwórców osadów ściekowych, marszałek województwa prowadzi wojewódzką bazę danych i sporządza raport wojewódzki dla ministra środowiska. Rozporządzenie określa zasady sporządzania raportu wojewódzkiego oraz wzór formularza, na którym ma być sporządzany raport wojewódzki. Raport za 2002 r. przekazuje się w formie elektronicznej na informatycznych nośnikach danych oraz w formie pisemnej do 30 czerwca 2003 r.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie wymagań zasadniczych dla urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do środowiska (Dz.U. nr 60, poz. 546). Tutaj zapoznasz się z Rozporządzeniem [6]
Streszczenie:

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do sprzętu przeznaczonego do przewozu towarów lub osób transportem drogowym, kolejowym, powietrznym oraz wodnym, a także sprzętu specjalnie zaprojektowanego i wykonanego na potrzeby wojska, Policji i służb ratownictwa. Rodzaje urządzeń podlegających ograniczeniu emisji hałasu, podlegających tylko oznaczeniu gwarantowanego poziomu mocy akustycznej oraz metody pomiaru hałasu emitowanego przez urządzenia określają załączniki do rozporządzenia. Natomiast producent (lub jego upoważniony przedstawiciel) powinien, dla każdego typu urządzenia spełniającego wymagania określone w rozporządzeniu, wystawić deklarację zgodności WE. Deklaracja powinna być napisana w języku polskim, lecz może być także napisana lub przetłumaczona na język kraju, w którym urządzenie będzie wprowadzane do obrotu lub oddane do użytkowania. Deklarację (wraz z dokumentacją techniczną) przechowuje się przez 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego egzemplarza urządzenia.

Urządzenia podlegające ograniczeniu emisji hałasu oraz gwarantowanego poziomu mocy akustycznej wprowadzone do obrotu lub oddane do używania, które spełniają wymagania określone w rozporządzeniu i dla których wystawiono deklarację zgodności WE, podlegają także oznakowaniu znakiem zgodności CE i oznaczeniu gwarantowanego poziomu mocy akustycznej LWA.

Rozporządzenie przewiduje także procedury oceny zgodności. Przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do używania urządzeń podlegających ograniczeniu emisji hałasu producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien poddać każdy typ urządzenia jednej z następujących procedur oceny zgodności. Po pierwsze – okresowej kontroli zgodności urządzenia z dokumentacją techniczną i sprawdzeniu urządzenia w fazie jego produkcji przez jednostkę notyfikowaną. Po drugie – ocenie zgodności urządzenia dokonanej przez jednostkę notyfikowaną, a po trzecie – sprawdzeniu systemu jakości u producenta przez jednostkę notyfikowaną oraz sprawowaniu nadzoru przez tę jednostkę nad prawidłowym działaniem tego systemu. Natomiast przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do używania urządzenia podlegającego tylko oznaczeniu gwarantowanego poziomu mocy akustycznej, producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien poddać każdy typ takiego urządzenia procedurze deklarowania zgodności producenta. Po przejściu tej procedury urządzenia te podlegają, podczas ich eksploatacji, nadzorowi producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela w zakresie gwarantowanej wielkości mocy akustycznej LWA.


Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (Dz.U. nr 161, poz. 1335).

Streszczenie:

Zmiana rozporządzenia określa stawkę opłaty w wysokości 5 gr rocznie za 1 mkw. powierzchni za wody opadowe i roztopowe odprowadzane z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni znajdujących się na terenie portów i lotnisk. Nowelizacja zmienia też współczynniki różnicujące jednostkową stawkę opłat w przypadku, gdy ujmowana woda podziemna lub powierzchniowa nie jest poddawana żadnym procesom uzdatniania oraz gdy jest ona poddawana procesom membranowym (np. ultrafiltracji, elektrolizie). Ponadto nowelizacja rozporządzenia obniża opłaty za chlorki i siarczany wprowadzane do wód powierzchniowych śródlądowych dla obszaru działania Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 1 października 2002 r. w sprawie sposobu udostępniania informacji o środowisku (Dz.U. nr 176, poz. 1453), z wyjątkiem par. 4 pkt 2, który wejdzie w życie 1 lipca 2003 r., par. 6 pkt 2 i 3, które wchodzą w życie 1 października 2004 r., par. 7 pkt 2, który zacznie obowiązywać od 1 kwietnia 2006 r., a także par. 6 pkt 4 i 5, który wejdzie w życie 1 października 2009 r.

Streszczenie:

Dane o środowisku będą musieli publikować wojewodowie i starostowie w tzw. publicznych sieciach telekomunikacyjnych (np. w internecie). Można je udostępnić także w mediach i wydawnictwach specjalistycznych. Wojewoda musi przedstawiać dane dotyczące m.in. klasyfikacji stref jakości powietrza i pomiarów substancji w powietrzu i pól elektromagnetycznych (oraz miejsca, gdzie przekroczono dopuszczalny poziom tych pól), ocen jakości wód powierzchniowych i podziemnych, a także mapy akustyczne i miejsca o przekroczonych normach hałasu. Natomiast starosta musi ujawnić dane o okresowych badaniach jakości gleb i ziemi, w tym o terenach zanieczyszczonych w stopniu przekraczającym istniejące standardy (a więc kwalifikujących się do rekultywacji) oraz pomiary hałasu w dużych aglomeracjach (powyżej 100 tys. mieszkańców). Oprócz wyników pomiarów i rocznych ocen jakości będą też publikowane wieloletnie oceny jakości lub klasyfikacje określające kierunki i dynamikę zmian oraz komentarze (np. opisy metod zastosowanych przy badaniach i pomiarach). Wyniki pomiarów urzędy muszą udostępnić – z niewielkimi wyjątkami – w ciągu miesiąca od ich uzyskania, a oceny roczne w ciągu trzech miesięcy od zakończenia roku, którego dotyczą. Rozporządzenie określa również dokładnie minimalny zakres publikowanych informacji.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 17 września 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm z zakresu ochrony środowiska i leśnictwa (Dz.U. nr 166, poz. 1371)

Zmiana w przepisach polega na tym, ze nie trzeba będzie obowiązkowo stosować normy PN-87/M-34129, dotyczącej odpylaczy kotłowych.


Rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie listy obszarów zagrożonych pożarem lub wybuchem, w których zastosowanie substancji kontrolowanych należy uznać za zastosowanie krytyczne (Dz.U. nr 100, poz. 914).

Streszczenie:

Określono obszary zagrożone pożarem lub wybuchem, w których zastosowanie substancji kontrolowanych (czyli zubożających warstwę ozonową, takich jak halon 1211, 1301 i halon 2402) należy uznać za zastosowanie krytyczne. Przykładowo, dla halonu 2402 są to pomieszczenia zajmowane przez ludzi oraz przestrzenie silnikowe w pojazdach wojskowych, w przypadku gdy pomieszczenia te i przestrzenie są wyposażone w instalacje do stosowania tego halonu w dniu 1 stycznia 2003 r.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 26 listopada 2002 r. w sprawie zakresu i sposobu przekazywania informacji dotyczących zanieczyszczenia powietrza (Dz.U. nr 204, poz. 1727).

Streszczenie:

Określono m.in. zakres i sposób przekazywania przez wojewodę Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska wyników klasyfikacji stref służących do oceny jakości powietrza – dane te należy dostarczyć do 30 czerwca następnego roku, licząc od ostaniego dnia roku, z którego dane wykorzystano do klasyfikacji stref. Jednakże za rok 2002 składanie dokumentów musi być dokonane do 30 marca 2003 r. Ponadto wojewoda musi przekazać wyniki pomiarów poziomu substancji w powietrzu, a także wyników corocznej oceny poziomów substancji w powietrzu i wyników klasyfikacji tych stref. Wojewoda musi też poinformować o stwierdzonych przekroczeniach alarmowych poziomów substancji w powietrzu. Natomiast ministrowi środowiska wojewoda musi przekazać informację o programach ochrony powietrza. Wszystkie wyniki przekazuje się pisemnie, a od czasu wdrożenia publicznej sieci telekomunikacyjnej (np. internetu wraz z pocztą elektroniczną) – drogą elektroniczną. Szczegółowy zakres i formę przekazywanych danych określają załączniki do rozporządzenia.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowisk odpadów (Dz.U. nr 220, poz. 1858).

Streszczenie:

Rozporządzenie reguluje monitoring wszystkich składowisk odpadów, oprócz składowisk odpadów niebezpiecznych zawierających azbest, pochodzących z budowy, demontażu i remontu obiektów budowlanych i dróg), a także składowisk odpadów obojętnych. Monitoring obejmuje 3 fazy: fazę przedeksploatacyjną, eksploatacji i fazę poeksploatacyjną. Załącznik do rozporządzenia określa m.in., jakie wskaźniki się bada i w jakiej częstotliwości w poszczególnych fazach.


ODPADY


Artykuł 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. z 2001 r. nr 63, poz. 638), pozostałe przepisy weszły w życie 1 stycznia 2002 r.

Streszczenie:

Producenci i importerzy opakowań powinni ograniczać ilość i negatywne oddziaływanie na środowisko substancji stosowanych do produkcji opakowań oraz wytwarzanych odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniu nie przekraczała 100 mg/kg. Rodzaje opakowań zwolnionych z ww. wymagań oraz rodzaje opakowań, dla których maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego może być wyższa niż 100 mg/kg, czas trwania oraz szczegółowe warunki zwolnienia lub podwyższenia zawartości określi rozporządzenie ministra środowiska (dotychczas niewydane).


Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków (Dz.U. nr 166, poz. 1361).

Streszczenie:

Nowa ustawa określa dokładnie postępowanie z odpadami i pozostałościami ładunkowymi ze statków w portach i przystaniach morskich. Obecnie w polskich portach i przystaniach morskich funkcjonuje system odbioru odpadów i pozostałości ładunkowych, ale brakowało dotychczas odpowiednich ram prawnych. Również większość przyjętych zapisów funkcjonuje już nieformalnie w praktyce. W zakresie nieuregulowanym tą ustawą stosuje się przepisy ustawy o odpadach i prawa ochrony środowiska z 2001 r. Przykładowo – porty są posiadaczami odpadów i muszą przestrzegać przepisów nakładanych na nie przez ustawę o odpadach.

Zarządzający mają zapewnić statkom normalnie korzystającym z portu lub przystani dostęp do urządzeń do odbioru odpadów statkowych i pozostałości ładunkowych. Urządzenia odbiorcze powinny posiadać odpowiednią wydajność, a ich eksploatacja nie powinna powodować nieuzasadnionych opóźnień w ruchu statków. Należy zapewnić odbiór odpadów olejowych i ich mieszanin, ścieków (wymienionych w załączniku IV konwencji MARPOL 1973/78) oraz śmieci obejmujących odpady związane z ładunkiem, inne niż pozostałości ładunkowe. Natomiast do odbioru pozostałości ładunkowych zobowiązano odbiorcę ładunku.

Zarządzający portami będą sporządzać okresowe raporty o funkcjonowaniu i stopniu wykorzystania urządzeń do odbioru odpadów. Armatorom (lub agentom reprezentującym armatora) oraz kapitanom statków trzeba również przekazać aktualne i dostępne (np. poprzez internet) informacje o trybie i sposobie odbioru odpadów statkowych. W razie niemożliwości przyjęcia określonych rodzajów odpadów należy (niezwłocznie po otrzymaniu powiadomienia ze statku o zamiarze przekazania odpadów) poinformować o tym kapitana statku lub agenta reprezentującego armatora i jednocześnie wskazać najbliższy port lub przystań gotowe do ich odbioru. Zarządzający portami powinni również opracować plany gospodarowania odpadami statkowymi, które podlegają zatwierdzeniu przez wojewodę lub starostę

(po konsultacjach z dyrektorami urzędów morskich).

Statki za odbiór odpadów statkowych wnoszą opłaty, będące częścią tzw. opłaty tonażowej (pobieranej za wejście statku do portu i wyjście statku z portu, przejście statku tranzytem przez obszar portu, umożliwienie odbioru i unieszkodliwiania odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków). Opłata tonażowa nie może być wyższa niż 1,10 euro za 1 GT (tonę rejestrową brutto). Opłata „odpadowa” jest pokrywana przez statek bez względu na to, czy korzysta on z portowych urządzeń odbiorczych – obejmuje odpady olejów i ich mieszanin z wodą przestrzeni maszynowej (załącznik I konwencji MARPOL), śmieci (w tym odpady związane z ładunkiem inne niż pozostałości ładunkowe) oraz ścieki (wymienione w zał. IV konwencji MARPOL). Natomiast koszty odbioru i gospodarowania pozostałościami ładunkowymi musi pokryć odbiorca ładunku – tryb i wysokość opłat za odbiór tych pozostałości ustala umowa pomiędzy odbiorcą ładunku a operatorem świadczącym tę usługę.

Spalanie odpadów innych niż powstające w wyniku normalnej eksploatacji statku jest zakazane na wszystkich jednostkach znajdujących się w polskich obszarach morskich, a także na wszystkich polskich statkach znajdujących się na Bałtyku. Statki na polskim morzu terytorialnym i morskich wodach wewnętrznych nie mogą też spalać odpadów powstałych w wyniku normalnej eksploatacji jednostki. Kapitanowie wszystkich jednostek (oprócz statków rybackich i sportowych uprawnionych do przewozu mniej niż 12 osób) muszą – przed zawinięciem do polskich portów – poinformować zarządzających portami o odpadach znajdujących się na statku. Natomiast kapitanów polskich jednostek obowiązek ten dotyczy również przy zawijaniu do portów państw-stron konwencji helsińskiej i państw UE. Podczas postojów w polskich portach statki muszą również zdać wszystkie odpady i pozostałości ładunkowe, których zrzut do Bałtyku nie jest dozwolony. Z tego obowiązku można zwolnić jedynie statki odbywające podróże morskie na stałych liniach żeglugowych. Armator statku wożącego ładunki niebezpieczne lub zanieczyszczające wypływający lub wpływający do polskiego portu musi poinformować urząd morski o rodzaju przewożonego ładunku, trasie i czasie podróży i stanie bezpieczeństwa statku. Administracja morska jest również uprawniona do przeprowadzania kontroli na pokładach statków państw, które ratyfikowały konwencję MARPOL m.in. książek zapisów olejowych, ładunkowych i śmieciowych. Sankcją za nieprawidłowe prowadzenie tych książek, jak również naruszenie przepisów zdawania odpadów w portach i spalania odpadów na statku, jest kara pieniężna nie większa niż 20-ktotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie.


Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 8 października 2002 r. w sprawie składowisk odpadów oraz miejsc magazynowania odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów (Dz.U. nr 176, poz. 1456).

Streszczenie:

Rozporządzenie to wyznacza zakres, obowiązkowe i dodatkowe badania wpływu odpadów na jakość wód, sposoby, metody referencyjne badań i warunki prowadzenia monitoringu składowisk odpadów oraz miejsc magazynowania odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów.

Monitoring składowisk odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów oraz monitoring do miejsc magazynowania odpadów obejmują:

badanie nieprzesączonej próbki wody powierzchniowej pobranej zgodnie z instrukcją eksploatacji składowiska odpadów z terenu składowiska i wokół tego terenu,

badanie nieprzesączonej próbki wody podziemnej pobranej zgodnie z instrukcją eksploatacji składowiska odpadów z terenu składowiska łącznie z miejscami wypływu, jeżeli takie miejsca wypływu występują,

opis stanu środowiska na terenie składowiska odpadów. W trakcie prowadzenia monitoringu stanu środowiska na terenie składowiska odpadów, badanie wykonuje się raz w roku, a mapę topograficzną raz na 5 lat. W pozostałych przypadkach, w trakcie prowadzenia monitoringu, pobiera się i analizuje próbki co najmniej raz w roku i nie częściej niż 4 razy w roku, a próbki pobiera się o tej samej porze roku. Ponadto próbki wody powierzchniowej pobiera się z głębokości 50 cm poniżej lustra wody, jeżeli jest to możliwe. Natomiast załącznik do rozporządzenia określa zakres, obowiązkowe i dodatkowe badania wpływu odpadów na jakość wód, metody referencyjne badań przy prowadzeniu monitoringu składowisk odpadów oraz miejsc magazynowania odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów.

Rozporządzenie z dnia 21 października 2002 r. w sprawie odpadów pochodzących z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów, które nie mogą być unieszkodliwiane przez ich składowanie (Dz.U. nr 180, poz. 1513).

Streszczenie:

Ilości wytwarzanych w procesie siarczanowym odpadów w przeliczeniu na tonę wyprodukowanego dwutlenku tytanu nie mogą przekraczać 5 ton siarczanów. Unieszkodliwiane poprzez składowanie nie mogą być:


odpady stałe w postaci nierozłożonej rudy z wyłączeniem przetworzonego odpadu,

odpady mocnych kwasów w postaci macierzystych cieczy powstających w fazie filtracji po hydrolizie roztworu siarczanu tytanylu lub połączonych macierzystych cieczy i odpadów, jeżeli cieczom tym towarzyszą odpady słabych kwasów zawierające więcej niż 0,5 proc. wolnego kwasu siarkowego i różne metale ciężkie,

odpady z przetwarzania odpadów poprodukcyjnych zawierające różne metale ciężkie i powstające podczas przetwarzania odpadów mocnych kwasów metodą zatężania, w postaci odfiltrowanych soli, szlamów i odpadów ciekłych, z wyłączeniem zneutralizowanych i odfiltrowanych lub zdekantowanych (oddzielonych) odpadów zawierających śladowe ilości metali ciężkich,

odpady słabych kwasów w postaci wód popłucznych, wód chłodzących, kondensatów i innych szlamów i odpadów ciekłych zawierające 0,5 proc. lub mniej kwasu siarkowego, a także

odpady zneutralizowane w postaci cieczy o wartości pH powyżej 5,5, zawierające śladowe ilości metali ciężkich, powstające bezpośrednio przy filtracji lub dekantacji z odpadów mocnych lub słabych kwasów po ich przetworzeniu w celu zredukowania ich kwasowości i zawartości metali ciężkich oraz

odpady pyliste w postaci każdego rodzaju pyłu powstającego w procesie produkcji, w szczególności rudy i pigmentu.

Komentarze

Wyświetlanie Sortowanie
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować. Zarejestruj lub zaloguj się [7]
Links
  [1] http://www.bhpekspert.pl/index.php?name=News&file=article&sid=441
  [2] http://www.bhpekspert.pl/index.php?name=News&catid=&topic=77
  [3] http://www.abc.com.pl/serwis/du/2001/0957.htm
  [4] http://www.abc.com.pl/serwis/du/2001/1737.htm
  [5] http://www.abc.com.pl/serwis/du/2001/1739.htm
  [6] http://www.abc.com.pl/serwis/du/2002/0546.htm
  [7] http://www.bhpekspert.pl/user.php