- Irak nie jest na tyle poważnym przeciwnikiem dla Stanów Zjednoczonych, aby musiały sięgnąć po najnowocześniejszy arsenał - uważa płk Waldemar Kaczmarek Wojska amerykańskie i brytyjskie dysponują dzisiaj zdecydowanie lepszym sprzętem niż w 1991 roku, kiedy również walczyły przeciwko reżimowi Saddama Husajna. Fachowcy twierdzą, że w ciągu ostatnich 12 lat doszło do rewolucji w technice wojskowej największych potęg militarnych, a szczególnie Stanów Zjednoczonych.Wojska amerykańskie i brytyjskie dysponują dzisiaj zdecydowanie lepszym sprzętem niż w 1991 roku, kiedy również walczyły przeciwko reżimowi Saddama Husajna. Fachowcy twierdzą, że w ciągu ostatnich 12 lat doszło do rewolucji w technice wojskowej największych potęg militarnych, a szczególnie Stanów Zjednoczonych.
- Podczas operacji "Pustynna Burza" mówiło się, że użyto broni XXI wieku. A jak nazwać tę, która teraz znajduje się na wyposażeniu koalicji antyirackiej? Bronią drugiej połowy XXI stulecia? - zastanawia się płk dr hab. Waldemar Kaczmarek, kierownik Katedry Sztuki Operacyjnej i Taktyki Akademii Obrony Narodowej. Wyklucza jednak, aby Amerykanie i Brytyjczycy użyli przeciwko Irakowi broni najnowszej generacji, tzw. superbroni do prowadzenia wojen gwiezdnych. - Irak nie jest na tyle poważnym przeciwnikiem dla Stanów, by musiały sięgnąć po najnowocześniejszy arsenał - przekonuje płk Kaczmarek. - W dzisiejszej wojnie nie chodzi o to, aby zabić jak największą liczbę przeciwników, ale by przerwać system dowodzenia. Żołnierz musi mieć dowódcę, bo inaczej traci orientację i obezwładnia go paraliżujący strach.
Andrzej Kiński, redaktor naczelny miesięcznika "Nowa Technika Wojskowa", twierdzi, że podstawowa różnica między techniką wojskową użytą 12 lat temu przez sprzymierzeńców a tą, którą obecnie stosują, polega na tym, że mają o wiele więcej tzw. broni inteligentnej, która sama poszukuje celu. - W 1991 roku w uzbrojeniu amerykańskim było około 30 proc. broni inteligentnej i 70 proc. bomb klasycznych. Obecnie jest odwrotnie - mówi Kiński.
Podczas "Pustynnej Burzy" stosowano bomby naprowadzane na cel za pomocą lasera, ale była to wówczas broń pierwszej i drugiej generacji. Dzisiaj jest ona znacznie udoskonalona.
W 1991 r. nie było też zasobników szybujących, czyli bomb, które są odpalane z samolotu, gdy ten znajduje się w odległości 40-50 km od celu. Oznacza to, że samolot, który je przenosi, znajduje się poza zasięgiem przeciwnika, np. jego artylerii.
Podczas "Pustynnej Burzy" pojawiły się pierwsze samoloty bezpilotowe; teraz armia amerykańska czy brytyjska niemal wyłącznie używa takich samolotów do rozpoznawania terenu wroga. Wykorzystuje się je również, ale na razie sporadycznie, do atakowania określonych celów.
Nowością są także samoloty E8Y Stars, które służą do monitorowania powierzchni ziemi. W 1991 r. były co prawda już AWACS-y, ale one są wykorzystywane wyłącznie do wykrywania celów powietrznych.
Chociaż Amerykanie i Brytyjczycy mają dziś samoloty niemal takie same jak 12 lat temu, to jednak są one wyposażone w lepszą elektronikę, która pozwala na większą precyzję działań. Stale są też ulepszane lotniskowce. - Żadna armia na świecie - może poza Rosjanami - nie jest w stanie zniszczyć lotniskowca amerykańskiego. Nie ma szans, aby doleciał do niego jakikolwiek pocisk rakietowy czy bomba - twierdzi płk Waldemar Kaczmarek.
Andrzej Kiński przekonuje natomiast, że szczególnie duży postęp nastąpił w uzbrojeniu jednostek specjalnych. - Nie może to jednak dziwić - mówi ekspert. - Od momentu, kiedy zrozumiano, jak wiele zależy od tego typu jednostek, na ich rzecz pracują najlepsi specjaliści. Technika, jaką dysponują komandosi jest otoczona najściślejszą tajemnicą, ale nikt nie kryje, że jest jak z innej planety.
Komentarze