Przepisy Kodeksu pracy określają prawa i obowiązki stron w stosunku pracy. Za strony stosunku pracy uważa się pracodawcę i pracownika. Art. 3 k.p. Pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Czy można uznać za pracodawcę kierownika sklepu należącego do sieci super-marketu Elefant, jeśli ze statutu firmy wynika, że wszystkich pracowników zatrudnia i zwalnia prezes spółki? Przepis art. 3 k.p. definiuje pojęcie pracodawcy jako jednostkę organizacyjną, która nie posiada osobowości prawnej. Pracodawcą jest również osoba fizyczna zatrudniająca pracowników. Tak pojmowany pracodawca jest podmiotem zatrudniającym, czyli podmiotem stosunku pracy. Ze stosunku pracy wynikają wzajemne obowiązki jego podmiotów, spośród których głównymi są obowiązek świadczenia pracy przez pracownika i obowiązek wypłaty za tę pracę wynagrodzenia przez pracodawcę.