VORTAL BHP
Aktualnie jest 860 Linki i 253 kategori(e) w naszej bazie
WARTE ODWIEDZENIA
 Co nowego Pierwsza 10 Zarekomenduj nas Nowe konto "" Zaloguj 29 marca 2024
KONTAKT Z NAMI

Robert Łabuzek
+48501700846
 
Masz problem z BHP
szukasz odpowiedzi ?
Szybko i gratisowo otrzymasz poradę
zadzwoń lub napisz na maila.

Na stronie przebywa obecnie....

Obecnie jest 68 gości i 0 użytkowników online.

Możesz zalogować się lub zarejestrować nowe konto.

Menu główne


Google

Przeszukuj WWW
Szukaj z www.bhpekspert.pl

Prawa i obowiązki pracownika - prawo do wynagrodzenia ID72

Strona: 1/4
(3530 wszystkich słów w tym tekście.)
(5755 raz(y) oglądano.)  Strona gotowa do druku
Godziwe wynagrodzenie Zgodnie z art. 13 zd. 1 k.p. pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Prawo to Kodeks pracy określił jako jedną z podstawowych zasad prawa pracy. Termin "godziwe wynagrodzenie" pochodzi z art. 4 Europejskiej Karty Społecznej z 18 października 1961 r., która za takie uznaje wynagrodzenie zdolne zapewnić pracownikom i ich rodzinom "godziwy" poziom życia, tj. możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb ekonomicznych, społecznych i kulturalnych. W pojęciu Europejskiej Karty Społecznej godziwym wynagrodzeniem jest 2/3 lub 68% przeciętnego wynagrodzenia krajowego (chociaż Polska ratyfikowała kartę, to przytoczone postanowienie nie zostało tą ratyfikacją objęte). Artykuł 13 k.p. nakłada obowiązki na pracodawców i organy państwa w zakresie kształtowania wynagrodzeń pracowniczych. Na podstawie tego przepisu polityka państwa zmierzać ma do realizacji prawa pracownika do godziwego wynagrodzenia, w szczególności przez ustalenie najniższego wynagrodzenia za pracę. Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 § 1 k.p.). Wskazane tu ogólne kryteria kształtowania wysokości wynagrodzeń powinny być uwzględniane w aktach nawiązujących stosunek pracy. Treść aktu prawnego regulującego wynagrodzenie za pracę Kodeks pracy określił w art. 78 § 2, zgodnie z którym w celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, a także innych (dodatkowych) składników wynagrodzenia, jeżeli zostały one przewidziane z tytułu wykonywania określonej pracy. Pojęcie "wynagrodzenie za pracę" nie jest w przepisach prawa pracy określone jednolicie. Zdaniem Sądu Najwyższego wynagrodzenie jest to świadczenie konieczne, o charakterze przysparzająco-majątkowym, które pracodawca jest obowiązany wypłacać okresowo pracownikowi w zamian za wykonaną pracę świadczoną w ramach stosunku pracy, odpowiednio do rodzaju, ilości i jakości pracy (uchwała z 30 grudnia 1986 r., OSNC 1987/8/106). Pojęcie wynagrodzenia obejmuje wszystkie jego składniki, a więc wszelkie świadczenia pracodawcy łożone na rzecz pracownika z tytułu zatrudnienia, posiadające wartość majątkową i stanowiące formę odpłatności za pracę (uchwała Sądu Najwyższego z 30 października 1985 r., III PZP 33/85, OSN 1986/5/64).  Najniższe wynagrodzenie Kodeks pracy stwierdza w art. 13, że pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę, nie definiuje jednak tego pojęcia, odsyłając w tym zakresie do innych przepisów prawa pracy oraz polityki państwa w dziedzinie płac. Wola państwa w tej materii przejawia się w szczególności przez ustalanie najniższego wynagrodzenia za pracę. Na podstawie upoważnienia zawartego w art. 774 k.p. poziom najniższego wynagrodzenia za pracę, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy oraz przypadki, w których takie wynagrodzenie przysługuje, mimo niewykonywania pracy w wymienionym wymiarze, określa Minister Pracy i Polityki Społecznej w rozporządzeniu z 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. Od 1 stycznia 2001 r. jego wysokość wynosi 760 zł. W myśl § 1 pkt 2 rozporządzenia MPiPS z 29 stycznia 1998 r. składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe od 1 miesiąca, należy wliczyć do poborów, w wysokości wynikającej z odpowiedniego przeliczenia ostatniej ich wypłaty na okres jednomiesięczny. Najniższe wynagrodzenie nie obejmuje (§ 3): - nagród jubileuszowych, - odpraw emerytalno-rentowych, - wynagrodzeń za pracę w nadgodzinach, - dodatkowego wynagrodzenia rocznego w jednostkach sfery budżetowej oraz należności z tytułu udziału w zysku lub nadwyżce bilansowej. Pracownicy, których wynagrodzenie za pełny miesięczny wymiar czasu pracy jest niższe od wymienionej kwoty, mają prawo do otrzymania stosownego wyrównania, wypłacanego łącznie z wynagrodzeniem za dany miesiąc (§ 1 pkt 4). Jeżeli obowiązujący pracownika czas pracy przekracza 42 godziny przeciętnie na tydzień, to przyjmuje się proporcjonalnie wyższy poziom najniższego wynagrodzenia (§ 2 pkt 3).

Komentarze

Wyświetlanie Sortowanie
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować. Zarejestruj lub zaloguj się
INDIE 2015


Nasza nowa strona


Kodeks pracy


OKRESOWY Dla SŁUŻBY BHP, SZKOLENIE SIP


Kategorie


POZWOLENIA ZINTEGROWANE-HANDEL CO2


Głosowanie

Czy Państwowa Inspekcja Pracy spełnia swoją rolę

[ Wyniki | Ankiety ]

Głosów: 330
Komentarzy: 1


Polecamy ebooki



BHP EKSPERT Sp.z o.o.

NIP 678-315-47-15 KRS 0000558141 bhpekspert@gmail.com
tel.kom.(0)501-700-846
Tworzenie strony: 0,17517209053 sekund.