ID 29 Zarząd Spółki

(916 wszystkich słów w tym tekście.)
(4826 raz(y) oglądano.)  Strona gotowa do druku [1]
Konflikt w zarządzie spółki. Członkowie zarządu spółek kapitałowych są nadal często zatrudniani na podstawie umów o pracę zawieranych na czas nie określony. Jedną z przyczyn uzasadniających wypowiedzenie im tego rodzaju umowy o pracę może być poważny konflikt z innym członkiem zarządu tej samej spółki. Osoba pełniąca funkcję członka zarządu w spółce kapitałowej może być zatrudniona na podstawie różnych stosunków prawnych. Może to być np.: umowa o pracę, umowa zlecenia
lub kontrakt menedżerski. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) nie przesądza formy prawnej zatrudnienia członków zarządu. Wynika to m.in. z treści przepisów art. 203 § 1 dotyczącego spółek z ograniczoną odpowiedzialnością oraz art. 370 § 1 k.s.h. poświęconego spółkom akcyjnym. WAŻNE! Członek zarządu może być w każdym czasie odwołany uchwałą wspólników. Odwołanie członka zarządu nie pozbawia go roszczeń ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego dotyczącego pełnienia funkcji członka zarządu. Możliwość zastosowania różnych form zatrudnienia członków zarządu potwierdziło także orzecznictwo sądowe, jak np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 27 maja 1993 r. (III APr 30/93, OSA 1994/6/46), gdzie stwierdzono, że zatrudnienie członków zarządu spółki kapitałowej może nastąpić albo w ramach stosunku pracy, albo w ramach niepracowniczych stosunków zatrudnienia. WAŻNE! Jeżeli w prawie wewnętrznym spółki zostanie określone, że zatrudnienie członków zarządu następuje w ramach stosunku pracy, wówczas stosunki pracy członków zarządu regulują przepisy Kodeksu pracy. Rozwiązanie umowy o pracę członka zarządu Zastosowanie umowy o pracę na czas nie określony jako podstawy zatrudnienia członka zarządu spółki powoduje, że do rozwiązania z nim umowy stosuje się przepisy prawa pracy dotyczące rozwiązywania umów o pracę. Podstawowym środkiem pozwalającym spółce na jednostronne rozwiązanie umowy z członkiem zarządu jest zwykłe wypowiedzenie mu umowy o pracę. W przypadku gdy wypowiedzenia dokonuje pracodawca, zachodzi konieczność wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy (art. 30 § 4 k.p.). Musi to być przyczyna prawdziwa i konkretna. Wskazał na to wyraźnie także Sąd Najwyższy z 27 czerwca 1985 r. (III PZP 10/85, OSNC 1985/11/164) w sprawie dotyczącej przesłanek oceny
zasadności wypowiedzenia umowy o pracę. Istotne jest przy tym, że przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę powinna pozostawać w związku ze stosunkiem pracy. Ponadto przy ocenie zasadności wypowiedzenia poważne znaczenie ma także rodzaj i charakter pracy wykonywanej przez danego pracownika, a także charakter stanowiska, które on zajmuje u pracodawcy. Konflikt – uzasadnienie wypowiedzenia Uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę członkowi zarządu spółki kapitałowej może być także istnienie konfliktu między członkami zarządu. Podnosił to również Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do wyroku z 26 stycznia 2000 r. (I PKN 479/99, OSNAP 2001/11/377) wskazując, że konflikt między członkami zarządu spółki co do metod prowadzenia i rozwoju firmy może być uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę członkowi zarządu. Istnienie konfliktu w łonie kierownictwa pracodawcy co do metod prowadzenia spraw spółki i jej dalszego rozwoju jest okolicznością o podstawowym znaczeniu dla funkcjonowania i bytu spółki, a to oznacza, że konflikt tego typu nie może być traktowany
jak każdy inny konflikt interpersonalny w zakładzie pracy. Należy mieć na uwadze szczególną rolę i charakter pracy członków zarządu, którzy na bieżąco kierują spółką, zawierając w jej imieniu umowy z kontrahentami oraz reprezentując ją przed sądem i innymi organami. Szkodliwe byłoby dla spółki, gdyby poszczególni członkowie jej zarządu podejmowali niespójne działania, wydając np. sprzeczne polecenia podwładnym albo składali rozbieżne deklaracje lub zajmowali różne stanowiska np. w sprawach przed sądem czy organami skarbowymi. Dlatego tego rodzaju przyczyna leżąca u podłoża dokonanego wypowiedzenia umowy o pracę mieści się w ramach uzasadnionego wypowiedzenia w rozumieniu art. 45 k.p. Stanowisko to jest tym bardziej uzasadnione w przypadku, gdy konflikt w łonie zarządu spółki ma charakter głęboki i długotrwały oraz poważnie destabilizuje prowadzenie spraw spółki i jej reprezentację na zewnątrz. Aby nie przywracać do pracy Tego rodzaju konflikt może także przemawiać przeciwko przywróceniu pracownika do pracy w przypadku, gdyby w postępowaniu sądowym uznano, że wypowiedzenie umowy o pracę nastąpiło np. z naruszeniem przepisów prawa pracy o wypowiadaniu umów o pracę. Tak wypowiedział się Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 28 lipca 1999 r. (I PKN 110/99, OSNAP 2000/21/780), w myśl którego konflikt między pracownikiem żądającym przywrócenia do pracy a jego przełożonym (współpracownikiem) uzasadnia uznanie przywrócenia do pracy za niecelowe (art. 45 § 2 k.p.), jeżeli jest to konflikt poważny, długotrwały, głęboki, a przede wszystkim zawiniony przez pracownika lub powstały na tle dotyczących go okoliczności. Ponadto ocena celowości przywrócenia pracownika do pracy powinna w takim przypadku uwzględniać obiektywny interes pracodawcy (spółki), a nie indywidualne rozumienie tego interesu przez konkretnego pracownika. WAŻNE! Warto pamiętać, że w razie gdyby konflikt dotyczył członków zarządu nie zajmujących równorzędnych stanowisk, np. prezesa zarządu i podległego mu wiceprezesa, to podejmowanie przez wiceprezesa działań sprzecznych z poleceniami prezesa zarządu należałoby uznać za odmowę wykonania polecenia przełożonego, co może być samodzielną podstawą wypowiedzenia umowy o pracę.
Podobnie wypowiadał się Sąd Najwyższy w wyroku z 10 maja 2000 r. (I PKN 630/99, OSNAP 2001/20/617), stwierdzając, że odmowa podporządkowania się poleceniom dotyczącym organizacji i sposobu wykonywania umówionego rodzaju pracy stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę. Należy podkreślić, że umowa spółki kapitałowej może przyznawać prezesowi zarządu określone uprawnienia w zakresie kierowania pracami zarządu (art. 208 § 8 i art. 371 § 2 k.s.h.). Natomiast w myśl art. 100 § 1 k.p. pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę, przy czym nie musi tu chodzić o polecenie dotyczące wykonania konkretnej, jednostkowej czynności, lecz także i o ogólne zarządzenia dotyczące lepszego (bardziej efektywnego i sprawniejszego) zorganizowania procesu pracy.
  
[ Powrót do Prawo Pracy [2] | Spis sekcji [3] ]

Komentarze

Wyświetlanie Sortowanie
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować. Zarejestruj lub zaloguj się [4]
Links
  [1] http://www.bhpekspert.pl/index.php?name=Sections&req=viewarticle&artid=29&allpages=1&theme=Printer
  [2] http://www.bhpekspert.pl/index.php?name=Sections&req=listarticles&secid=2
  [3] http://www.bhpekspert.pl/index.php?name=Sections
  [4] http://www.bhpekspert.pl/user.php